«Τα όργανα του ανθρώπου... όλα τα όργανα... είναι φτιαγμένα για να ονειρεύονται! Αυτή είναι η φυσική τους λειτουργία - με διαβεβαίωσε ήπια - Όταν το σώμα νηστεύει, το πρόσωπο εξευγενίζεται... ο νους έχει διαύγεια, ετοιμότητα... ταχύτητα... τα κύτταρα ευχαριστούνται, αναπαράγονταν μ’ αυτό τον τρόπο ξεκινάει μια θεραπεία, μια αναγέννηση του Είναι, που υλοποιείται πρώτα στο σώμα κι ύστερα στον κόσμο των συμβάντων»,
«Άνθρωπος ή συμβάν, ο Ανταγωνιστής έχει την άχαρη αποστολή να αποκαλύψει κάθε κενό, κάθε έλλειψη, αδυναμία ή φόβο που φέρεις μέσα σου` να καταγγείλει χωρίς συμβιβασμούς την έλλειψη προετοιμασίας σου, τις ανεπάρκειες, τα λάθη, τα όρια που έχεις θέσει εσύ ο ίδιος».
«Και η ρύπανση του πλανήτη; Οι συγκρούσεις, η εγκληματικότητα;»
«Είναι και αυτά μέρος της προσωπικής σου πραγματικότητας... Ο κόσμος είναι τόσο υγιής, ή τόσο ασθενής, όσο είσαι και εσύ! Μόνο εσύ μπορείς να τον μολύνεις... φράζοντας και στομώνοντας τα όργανά σου!
Ακόμα και όποιος μολύνει τα όργανά του, δημιουργεί!... Επινοεί έναν υποβαθμισμένο κόσμο, που με τα γεγονότα και τις περιστάσεις του, είναι ο κατοπτρισμός της αρρωστημένης του φύσης, και πριν από αυτή, των καταστάσεων του Είναι, των σκέψεών του.
Thoughts are always creative at any level. Thinking belongs to your way of dreaming and is the basic factor in shaping destiny ».
«Και η φτώχεια, οι πόλεμοι;» ρώτησα, με κομμένη την ανάσα, στην ιδέα μιας τόσο μεγάλης ευθύνης.
«Τη δυστυχία, τη φτώχεια και όλες τις συρράξεις του κόσμου, τις διώξεις και τις αιματοχυσίες, τις ονειρεύτηκε, τις θέλησε με ζοφερότητα η ανθρωπότητα, μολύνοντας βαριά τον εαυτό της, μη γνωρίζοντας τη δύναμη της σκέψης».
Αν μάθεις πώς να ανεβάσεις τις δονήσεις του σώματός σου σε ένα υψηλότερο επίπεδο, θα εξαφανιστείς από τον επιβλαβή, απειλητικό, θανατερό κόσμο. Το πεδίο μάχης είναι το σώμα.
Πρέπει να εγκαταλείψεις τον καταστροφικό σου τρόπο που ονειρεύεσαι. Πρέπει να ονειρευτείς ένα νέο όνειρο, πρέπει να μάθεις ένα νέο τρόπο να ονειρεύεσαι όπου η δύναμη της θέλησης έχει τον έλεγχο, όπου η δύναμη της αγάπης δημιουργεί, όπου η δύναμη της βεβαιότητας νικά.
"Χιλιάδες κεριά μπορούν να αναφτούν από μονάχα ένα κερί
και η ζωή αυτού του κεριού δε θα μικρύνει.
Η ευτυχία ποτέ δε μειώνεται με το να τη μοιράζεσαι"
Λέγεται πως.
μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη.
*Μάρω Βαμβουνάκη
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου