Με την σύσταση του Συλλόγου ΤΟΥΛΙΠΑ ΓΟΥΛΙΜΗ έγινε ευρύτερα γνωστή η (τουλίπα Γουλιμή), η οποία ανεκαλύφθη ως νέο και ενδημικό είδος του τόπου από τον βοτανολόγο Κωνσταντίνο Γουλιμή ο οποίος από το 1954 μέχρι το 1959 είχε επισκεφθεί τα Βάτικα 7 φορές. Κατά τις επισκέψεις του αυτές ο Γουλιμής είχε καταγράψει περίπου 150 είδη άγριων φυτών και θέλουμε να πιστεύουμε πως ο κατάλογος αυτός κάπου έχει διασωθεί και πως κάποια στιγμή θα τον βρούμε.
Εκτός των φυτών αυτών ο Γουλιμής είχε ανακαλύψει τρία ενδημικά φυτά. Την τουλίπα η οποία μετά την ταυτοποίησή της έλαβε και το όνομά του, το φυτό Linaria hellenica (σπάνιο είδος που προστατεύεται από την οδηγία 92/ 43 της Ε.Ε, καθώς και ένα είδος θυμαριού με λευκά άνθη.
Τιμής ένεκεν σε αυτόν τον άνθρωπο που τόσο ενδιαφέρθηκε για τον βοτανικό πλούτο των Βατίκων με πολλαπλές επισκέψεις, θα πρέπει να κάνουμε μία σύντομη αναφορά σε αυτόν.
Η συλλογή του από 24.000 δείγματα φυτών απετέλεσαν την βάση της φυτοθήκης του τμήματος του μουσείου, η οποία σήμερα αριθμεί πάνω από 80.000 δείγματα και σίγουρα μέσα σε αυτά κάποια από τα (Βάτικα). Κατά τις επισκέψεις του στα Βάτικα ο Κωνσταντίνος Γουλιμής συνεργάστηκε και βοηθήθηκε στις εξερευνήσεις του από τον Μανώλη Αλειφέρη από το Λάχι, πατέρα του Νίκου του Αλειφέρη, προέδρου του Συλλόγου Λαχιωτών.
Ο Κωνσταντίνος Γουλιμής (1866 - 1963) ήταν Έλληνας νομικός και βοτανολόγος.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Νικολάου Γουλιμή, πολιτικού και γόνου παλιάς οικογένειας του Μεσολογγίου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Ρώμη, το Παρίσι, το Λονδίνο καθώς και στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου και αναγορεύθηκε διδάκτωρ αυτού.
Διετέλεσε διευθυντής του υπουργείου Εσωτερικών (1912 - 1913). Ιδιώτευσε ως δικηγόρος αποκτώντας σημαντική περιουσία. Υπήρξε νομικός σύμβουλος της βρετανικής πρεσβείας στην Ελλάδα, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Τράπεζας της Ελλάδος (1945) καθώς και μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη διάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο (1945).
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έζησε στην Νότιο Αφρική για να επιστρέψει μετά τον πόλεμο στην Ελλάδα, οπότε και άρχισε να ασχολείται με την ελληνική χλωρίδα. Διατηρούσε έπαυλη με μεγάλο κήπο στην περιοχή Καλυφτάκi της Κηφισιάς. Το κτήμα είχε αγοραστεί για 5.000 λίρες.
Απεβίωσε στην Κηφισιά το 1963. Ήταν παντρεμένος με την Ειρήνη Πράτσικα και είχε αποκτήσει έναν γιο και μια κόρη, την Άλκη Γουλιμή. Εγγονός του είναι ο Κωνσταντίνος Γουλιμής, ιδρυτής της εταιρείας Greycon.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα αφιέρωσε στην μελέτη της ελληνικής χλωρίδας. Η συλλογή του αποτελείτο από εκατό χιλιάδες φυτά δημιουργώντας μια από τις σημαντικότερες συλλογές. Κατέγραψε πολλά άγνωστα είδη φυτών.
Σε δεκαεπτά από τα οποία δόθηκε τιμητικά το όνομα του: τουλίπα γουλίμειος, κρόκος γουλίμειος, καμπανούλα γουλίμειος κ.ά. Η βοτανική συλλογή του Κωνσταντίνου Γουλιμή θεωρείται μοναδική, κυρίως από την άποψη της γεωγραφικής διαίρεσης της ελληνικής χλωρίδας, και πολύτιμη πηγή έρευνας.Η βοτανική συλλογή του σε συνδυασμό με την βοτανική βιβλιοθήκη και το φυτολόγιό του αποτελούν το ίδρυμα Βοτανικής Συλλογής Ελληνικής Χλωρίδας, το οποίο βρίσκεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Γουλανδρή στη Κηφισιά.
Συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της Ανθοκομικής Έκθεσης Κηφισιάς διατελώντας πρώτος προεδρός της ενώ υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας Φύσης.
Εκτός από το νομικό του έργο, ο Κωνσταντίνος Γουλιμής έγραψε επίσης αξιόλογες βοτανικές εργασίες: Η χλωρίδα του Χελμού, Η χλωρίδα της Ύδρας, Από τη χλωρίδα του όρους Γκαμήλα, Νέα είδη ελληνικής χλωρίδας, Το όρος Βούρινος και η χλωρίδα του, καθώς και το γραμμένο στην αγγλική γλώσσα Αγριολούλουδα της Ελλάδας (Wild Flowers of Greece) που τυπώθηκε μετά τον θάνατό του από το Μουσείο Γουλανδρή και βραβεύτηκε τον Δεκέμβριο του 1969 από την Ακαδημία Αθηνών.
Η κόκκινη τουλίπα Γουλιμή (Tulipa goulimyi) είναι εξαιρετικά σπάνια στην Κρήτη, καθώς ο μόνος πληθυσμός της περιορίζεται σε μια μικρή περιοχή στη χερσόνησο της Γραμβούσας. Ο πληθυσμός της Κρήτης έχει συρρικνωθεί πάρα πολύ κυρίως λόγω των καλλιεργειών, αλλά και το κόψιμο από περαστικούς. Άλλοι πιο εύρωστοι πληθυσμοί απαντώνται στα Κύθηρα, στα Αντικύθηρα και στη νότια Πελοπόννησο.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το Forum και το Face Book του Συλλόγου Τουλίπα Γουλιμή
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου